Dönüp bakmak istemedim bir daha,
Yüzünün uzaklığı çok yorucu geliyordu.
Yürek denilen organ, organlık görevini üstlenmiyordu.
Aldatıcı sınırlarla yoruluyordum,
Büyük sınırların beni çok aldatıyordu.
Duvarların çoğu zaman kendine çekiyordu,
Daha önce öyle, bir çift göz görmemiştim çünkü,
Bertaraf olmuş hislerin ortasında bir savaşta,
Zafere ulaşayım derken,
Yenik düştüm.
Amiyene bir çölün ortasında,
Hülya görmeye devam eder mi insan?
Neticesi ötürü ben de dolayısıyla,
Tatsız akşamlar yaşadım bir kaç aylığına.
Efsunlu hayallerle avutulmanın sırası değil,
Birlikte gerçeklerle yüzleşeceğiz,
Sisli aydınlığına.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder